مینیاتور مغولی

مینیاتور مغولی-مینیاتور مغولی زاده ی تصاویر چینی است. دراین دوره حتی خطوط سیمای نزاد زرد بالباس وسلاح مغولی وحتی آداب ورسوم آنها درمینیاتور منعکس شده است.مینیاتور مغولی پابند آناتومی نبودودر آن رعایت تناسب نمی شد وبندرت دراین آثار"خط"به کار گرفته می شد.مینیاتورسازان این سبک از موی خرگوش برای قلم استفاده می کردند.وعلی رغم امروز که قلم رابه بازی انگشتان می سپارند آنها قلم را در مشت می گرفتند.دردوران استیلای مغول نفوذ نقاشی چین شدیدبود اما در زمان سلطنت امیر تیمور وجانشینان بلا فصل او جوهر اصلی نقاشان ایرانی پدیدار شد ومینیاتور کلاسییک ومستقل ایرانی به وجود آمد.تنهابرخی از قراردادهای نقاشی چین مانند شکل کلاسیک ابر در مینیاتورهای ایرانی به جا ماند.سادگی فیلسوفانه ی نقاشی های چینی جای خودرا به مینیاتورهای پرزیور ورنگارنگ ایرانی داد.جامه های فاخر –کاخ های مجلل با تخت های خاتم ومرصع وفرش های نفیس –باغ های پر گل با درخت های گوناگون سرو وصنوبر و نارون وبید وچنار وغیره.جایگزین لباس های بی پیرایه –کوه های همسان ودرخت های کم تنوع شد.درکار ساختن تصاویرجانوران نیز پیشرفتی پدید آمد.از خصایص اسلوب دوره ی تیموری نرمی ولطافت وهماهنگی رنگهای آبی وطلایی است که در سالهای بعد رنگها متنوع تر وفروزان تر می شوند.هنرمندان عهد تیموریان که از حمایت کریمانه ی سلاطین تیموری برخوردار بودند مکتب معروف هرات را به وجود آوردند.صورتهای چندی منسوب به امیر تیمور ازاین دوره به جامانده است.شاهنامه ی بایسنقری یک نمونه از کارهای این دوران است که به امر نواده ی تیمور نقاشی شد.این کتاب اکنون در کتابخانه ی کاخ گلستان نگهداری می شود. زاده ی تصاویر چینی است.