41- پناه من!توچون می دانستی که من به چه چیزی نیاز دارم روزی وبهره ای رادرزمان زندگی ام برای من به عهده گرفته ای وچون می دانستی که من ازاین بهره درزمان وفاتم کاملا بی نیاز نیستم پس از مرگم نیز نصیبی از بهشت برای من در نظر گرفتی.
پس ای کسی که به وسیله ی این بهره برمن آسان گرفتی ودردنیابرمن تفضل کردی در روز بی چیزی ونداری ام درآخرت هم آن راازمن بازمدار .که ازنمایان ترین بخشش های کرم بخش آن است که نعمت های ناتمامی راکه درگذشته بخشیده است به اتمام برساند واززیباترین هدیه های سخی کامل کردن هدیه های ناقصی است که درگذشته پیشکش نموده وتقدیم کرده است.
42- پناه من!اگرسرانجام کارمنبرمن پوشیده نمی بود از لغزش هایم شکوه وشکایت نمی کردم واگرزیاده روی هایم یادم نمی بودند اشک نمی ریختم.
43- پناه من!برمحمد وآل محمد درود بفرست وبااشک هایی که جاری می شوند لغزش های ماندگار رااز میان ببر وزیادی بدی های مرا به خوبی های کمم ببخش.
44- پناه من!اگر جز برآنان که تلاش می کنند تااز توفرمان برند دل نمی سوزانی پس تقصیرکاران به چه کسی پناه ببرند؟
واگر جزاز تلاشگران عملی را نپذیری پس زیاده روان واسرافکاران به کجا پناهنده شوند؟
واگر جز برآنان که شایسته ی احسان اند کرم نمی کنی پس بدکاران چه کنند؟
واگر در روز حشر جز پرهیزکاران وپرواپیشگان نمی رهند پس خطاکاران دست به دامان چه کسی بشوند؟
45- پناه من!اگر غیرازکسی که برائت عملش به او اجازه ی عبور از صراط داده کسی را گذرنامه از صراط نباشد پس جواز کسی که پیش از اجل اش توبه نکرده کجاست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر