96- پناه من! نیکی ها مرا در کرم و بخشش تو انداخته، وبدی ها دربین عفو و آمرزش ات قرارم داده است،ومن امید دارم که بین این وآن یعنی بدکار ونیکوکار مراپا در هوا نگذاری.
97- پناه من! جایی که ایمان من به یکتاشناسی ات شهادت داده وزبانم به تمجید توگشته است،وقرآن مرا بر جود فراوان تو رهنمون شده است مگر می شود که امیدم بر وفای شایان تو نشکفد؟
98- پناه من! نیکی پی در پی تو بر من مرا به رسیدگی شایانت رهنمون می شود،کسی که تو او را خوب رسیدگی می کنی مگر روی بدبختی می بیند؟
99- پناه من! اگر نگاه های تندت قصد نابودی مرا داشته باشد دیدگان رحمتت در رهانیدن من از دست آن نگاه ها غافل نخواهند بود.
100- پناه من! اگر گناهم مرا تحویل مجازات تودهد اما امیدم مرا به ثواب ات نزدیک می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر